ضرورت موضوع

نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد که واگذاری امر سلامت به پزشکان واگذاری عقلانی نیست. چراکه در بیماری های مزمن برخلاف بیماری های مسری که دامنگیر جوامع کنونی بوده و مرگ و میرهای  ناشی از آن مدام در حال افزایش می باشد بیشتر مرتبط با سبک زندگی، عوامل اجتماعی و فرهنگی می باشد. 

از دیدگاه اندیشمندی چون گیدنز،  امروزه  باور بر این است که فقط متخصصان پزشکی نیستند که صاحب دانش و معرفتی درباره سلامتی و بیماری اند. همه ما در وضعیتی هستیم که می توانیم رفاه  و سعادت خویش را بر مبنای انتخاب هایی که در جریان زندگی  روزمره خود  درباره  رژیم غذایی، ورزش، الگوهای مصرف و سبک زندگی کلی مان به عمل می آوریم،  مورد تعبیر و تفسیرقرار دهیم و  به آن شکل ببخشیم. این جهت گیری های نوین تفکر عمومی درباره سلامتی نقش مؤثری در دگرگونی های عمیق نظام های بهداشتی و درمانی در جوامع مدرن دارند

از طرف دیگر با توجه به این که امروزه مردم عمر بیشتری می کنند و عمدتاً از بیماری های مزمن کشنده ای رنج می برند، به رهیافت نوینی در قبال تندرستی و مراقبت نیاز  است. در این جا تأکید بیشتری روی انتخاب های سبک زندگی می شود که  بر  بسیاری از این بیماری ها مؤثر دانسته می شود.  هرکسی با مراعات نکات بهداشتی و انجام رفتارهای بهداشتی قادر است ، از لحاظ جسمانی، روانی و اجتماعی در وضع مناسبی قرار گرفته و وظیفه ای را که نسبت به خود و افراد خانواده و جامعه خود دارد به خوبی ادا کند

همچنین امروزه سهم بسیاری از بودجه دولت و خانوارها صرف مسایل پزشکی و درمانی آنها می شود که سهم بزرگی از این هزینه ها ناشی از سبک زندگی ناسالم ( مصرف دخانیات،  نبستن کمربند ایمنی و...) در بین افراد جامعه می باشد. از آنجا که اغلب این مشکلات بهداشتی قابل پیشگیری است  بنابراین با انجام اقداماتی می توان در آگاه ساز ی افراد  در این  زمینه گام های اساسی بر داشت و  با کار برنامه ریزی شده آن  را به فرهنگ عمومی تبدیل کرد.